من یک دیالیزی هستم.
نام گذاری داروها به چه صورت است؟
دارو ها به طور معمول دو اسم دارند که ممکن است بسیار به هم شبیه یا با هم بسیار متفاوت باشد.
یک نام که آن را نام ژنریک می گویند، نام علمی دارو است که در سراسر جهان یکی است. برای مثال داروی پروپرانولول که با این اسم در سراسر دنیا شناخته می شود. نام دیگر دارو یا نام تجاری را
شرکت های تولید کننده بر روی آن دارو می گذارند. مثلاً در مورد همین داروی پروپرانولول، اسامی پرانول یا ایندرال را شرکت های تولید کننده بر روی آنها گذاشته اند. نام تجاری همزمان نوع دارو و تولید کننده آن را مشخص می کند.
نام گذاری دوگانه داروها به چه علت است؟
نام گذاری تجاری داروها باعث می شود که هنگامی که پزشک تأکید بر مصرف دارویی که محصول شرکت خاصی است دارد، نام تجاری آن دارو را در هنگام نسخه نویسی به کار ببرد تا مشخص شود که داروی تولیدی آن شرکت باید به بیمار تحویل گردد.
اما در بعضی از موارد اسم تجاری دارو بدون اینکه شرکت خاصی مدنظر باشد، تنها بر اساس عادت به جای اسم ژنریک آنها به کار می رود، درست مانند استفاده از واژه تاید یا وایتکس به جای پودر شستشو یا مایع سفید کننده که نام تجاری تنها یکی از شرکت های تولید کننده آن است.
بین داروهایی که ما مصرف می کنیم چه نام های تجاری ای رایج است؟
یکی از رایج ترین نام های دارویی تجاری در میان داروهای بیماران دیالیزی، اپرکس است. اپرکس نام تجاری داروی هورمونی اریتروپویتین است. نام های دیگری مانند سیناپویتین نیز برای این دارو به کار می رود.
داروی پرمصرف بعدی سِوِلامر است که در میان کادر درمان و بیماران دیالیزی به رناژل معروف است. اسم آمپول ونوفر هم برای همه ما آشناست که نام تجاری آمپول سوکروز آهن است و با نام هماتوفر هم پیدا می شود. مورد بعدی داروی کلسیتریول است، که با دو اسم تجاری روکاترول و زاویترول هم شناخته می شود.
این مسئله چرا اهمیت دارد؟
یک علت اهمیت این موضوع ایجاد سوتفاهم بین کادر درمان و بیماران است. برای مثال هنگامی که پزشک به من توصیه می کند داروی رناژل را کمتر یا بیشتر مصرف کنم ممکن است چون در مراجعه به دارو هایم دارویی با این اسم پیدا نمی کنم دچار سردرگمی بشوم و حتی به اشتباه داروی دیگری را کم یا زیاد کنم.
بدون دیدگاه